Waarom kies je LifeSaver?
Een vraag die ons vaak wordt gesteld is: ‘Waarom zou ik jullie product kopen? We houden van deze vraag, omdat het ons de kans geeft om dingen in detail uit te leggen.
De drinken van verontreinigd water kan levensbedreigend zijn, Dus het belangrijkste waar je op moet letten bij een draagbare waterfilter of -zuiveraar is VEILIGHEID. De volgende informatie zou je kunnen helpen de veiligste keuze te maken.
Tenzij je altijd rondloopt met een testkit voor de waterkwaliteit, weet je nooit echt zeker wat er in het water zit dat je drinkt. Het bergbeekje kan er schoon en fris uitzien, maar wellicht ligt er stroomopwaarts wel ontlasting of een dood dier in het water, dat het water verontreinigd. En het probleem met bacteriën, protozoa (cysten) en virussen is dat je ze niet kunt zien.
Door er altijd vanuit te gaan dat in een onbekende waterbron van alles kan zitten waar je ziek van kunt worden, zit je het meest safe.
Er zijn tal van producten op de markt die beweren water te filteren of te zuiveren, waardoor het veilig wordt om te drinken. De enge waarheid is dat deze industrie niet gereguleerd is! Een fabrikant kan elke bewering over zijn producten doen die hij wil, hij hoeft in principe zijn producten niet eens te laten testen!
Om ervoor te zorgen dat je je niet laat leiden door de mooie praatjes en plaatjes, maar een weloverwogen keuze kunt maken, hieronder 6 essentiële vragen die je zou moeten stellen als je overweegt een waterzuiveraar te kopen. We hebben zelfs de antwoorden voor jou al gegeven!
1. Wat is het verschil tussen een draagbare waterzuiveraar en een draagbaar waterfilter?
Een waterzuiveraar verwijdert, doodt of inactiveert alle soorten ziekteverwekkende micro-organismen, zoals bacteriën, protozoaire cysten én VIRUSSEN, waardoor water veilig is om te drinken.
Een waterfilter verwijdert alleen bacteriën en protozoa, maar GEEN virussen, die veel kleiner zijn. Niet al het water bevat virussen, maar je kunt dus nog wel erg ziek worden als je een waterfilter gebruikt om water te filteren dat wel virussen bevat.
Het is dus redelijk om te zeggen dat waterzuiveraars een veiligere optie zijn dan waterfilters.
2. Aan welke normen moeten fabrikanten voldoen om een draagbare waterfilter aan het publiek te verkopen?
Geen. Niets houdt iemand tegen om een waterfilter te maken van een oude sok, te beweren dat het de wereld van ziekten verlost en het aan de massa te verkopen. De industrie voor 'draagbare waterfiltratie' is volledig ongereguleerd en als gevolg daarvan worden er veel opgesmukte, misleidende en ongegronde beweringen gedaan.
3. Waar moet je op letten om te weten of een product te vertrouwen is?
Het belangrijkste is te zoeken naar geloofwaardige tests. De fabrikant moet een 'testcertificaat' hebben voor elk product in zijn assortiment, waaruit blijkt dat hij aan de juiste normen voldoet. De testcertificeringen moeten beschikbaar zijn op hun website (bij voorkeur) of op verzoek. Zijn ze niet beschikbaar, stel jezelf dan de vraag: als een bedrijf hun producten heeft getest, waarom zouden ze de resultaten dan niet laten zien?
Fabrikanten moeten dus aantonen dat hun producten volgens de juiste normen zijn getest.
4. Wat zijn geschikte normen voor waterfilters die worden getest?
Dit is de kern van de zaak. En deze kennis kan jou veilig houden. Waarschuwing, het is taaie kost. Dus haal eerst diep adem...
Het EPA (Environmental Protection Agency) Guide Standard Protocol is in 1987 geschreven voor het testen van microbiologische waterzuiveraars. Dit werd de gouden standaard. Het bepaalt welk niveau van reductie van virussen, bacteriën en protozoa nodig is voordat water veilig is om te drinken. Een andere organisatie die haar protocol voor 'drinkwaterstandaarden' naar buiten bracht, was NSF (National Sanitation Foundation). Ze hebben hun eigen aanbevelingen vorm gegeven in het 'NSF P231 microbiological water purifiers protocol'. Dit protocol is gebaseerd op de oorspronkelijke EPA-richtlijnen, maar wordt regelmatiger herzien, waardoor er ook nieuwe technologieën en organismen worden getest.
Het volledige NSF P231-protocol vereist dat tests worden uitgevoerd op twee verschillende soorten water, gedurende een periode van 11 dagen (of de levensduur van het filter, afhankelijk van welke het eerst eindigt).
De eerste zes dagen wordt het filter getest met General Test Water (Type 1). Dit is 'verrijkt kraanwater' om te testen hoe het filter bestand is tegen virale en bacteriële besmetting in uw kraanwatervoorziening. Voor ieder waterfilter of - zuiveraar zou het een makkie moeten zijn om glansrijk door deze fase heen te komen.
De echte uitdaging komt in de laatste vijf dagen, wanneer het Type 1-water wordt vervangen door Challenged Test-water (Type 3). Dit Type 3 water is vies, koud, niet PH-neutraal, er zijn opgeloste vaste stoffen en organisch materiaal door gemengd en uiteraard bevat dit testwater veel virussen en bacteriën! In feite is het rioolwater van de meest erge soort dat je in de echte wereld kunt tegenkomen. En stel je wandelt in het binnenland of reist door ontwikkelingslanden, zou je dan niet veel geruster slapen als je weet dat jouw waterzuiveraar een test met honderden liters van dat uiterst vieze water heeft doorstaan en met vlag en wimpel is geslaagd?
Het is zorgwekkend dat de meeste waterfilters en -zuiveraars die in winkels worden verkocht, niet zouden kunnen slagen voor de tweede helft van het NSF P231-protocol met het Type 3 Challenge Test Water. Om die reden worden ze alleen getest met Type 1 water.
Dat betekent dat de meeste producten die er zijn, dus niet echt getest worden overeenkomstig de omstandigheden waarin jij ze gaat gebruiken!
En het wordt nog troebeler (zoals Type 3 watertroebel!). Sommige fabrikanten beweren te voldoen aan de EPA-richtlijnen en de NSF P231-normen of deze zelfs te overtreffen. Ze hebben echter vaak alleen de Type 1-waterfase van het protocol voltooid en niet de Type 3-fase.
Zo is er bijvoorbeeld één merk waterzuiveraars die keurig online het keuringscertificaat laat zien, maar op het certificaat staat dat de test maar op 1 liter water is uitgevoerd! Dus niemand weet hoe effectief dat product is na die eerste liter!
Pas ook op voor filters of zuiveraars die beweren te voldoen aan de 'NSF 42 & 53'-normen. Deze normen zijn voor 'gezondheid en esthetische smaakeffecten voor RESIDENTIËLE waterfilters'. Deze test bewijst alleen dat ze geschikt zijn voor het filteren van water uit de kraan in je huis. Ze zullen geen bacteriën en virussen verwijderen!
Dus de NSF P231-standaard is de enige test die het zout in de pap waard is en zou dus de standaard moeten zijn waaraan jouw waterzuiveraar dient te voldoen. Het is erg moeilijk om te slagen, met 11 dagen testen met Type 1 en daarna Type 3 water. Dus als er geen vermelding en bewijs is van NSF P231- of EPA-testen, vraag jezelf dan af waarom niet.
Note: onze Jerrycans zijn onderworpen aan de nog strengere NSF248 test. Deze is afgeleid van NSF P231, maar is nog nog strenger. Militairen in het veld willen alleen een 100% veilige zuiveraar willen gebruiken en dus kiezen voor een LifeSaver Jerrycan.
5. Welke bevoegde laboratoria zijn er om waterzuiveringsmiddelen te testen volgens de vereiste normen?
Testen moet altijd gebeuren via een extern onafhankelijk laboratorium. Het laboratorium moet ISO 17025-geaccrediteerd zijn, zodat het bekwaam is en werkt volgens de juiste protocollen. Hier onder een aantal laboratoria die aan deze criteria voldoen en relevante ervaring hebben met het testen van drinkwater.
- NSF (National Sanitation Foundation) Ann Arbor, Michigan, VS
- BCS (biologische adviesdiensten) Gainesville, Florida, VS
- Biovir Laboratories Californië, VS
- WQA (Water Quality Association) Illinois, VS
- SGS Worldwide-locaties
- Meerdere universitaire laboratoria wereldwijd (met relevante faculteiten)
Dus als het laboratorium waarnaar in een testcertificaat wordt verwezen niet een van de bovenstaanden is, moet je misschien wat verder graven om de geloofsbrieven te achterhalen.
6. Welke andere overwegingen zijn er als het gaat om de veiligheid van een waterfilter?
Je weet inmiddels dat als een product claimt een waterzuiveraar te zijn, het naast bacteriën en cysten (protozoa) ook virussen aanpakt. Er zijn twee methoden die gewoonlijk worden gebruikt om water te zuiveren in draagbare zuiveringsproducten.
De ene methode gebruikt 'holle vezelmembranen' die fungeren als een fysieke barrière en zo micro-organismen vangen, terwijl water wordt doorgelaten. Bij de andere methode wordt een element gebruikt dat chemisch reageert met de inhoud van het water.
Holle vezelmembranen: De grootte van de 'poriën' (gaten) in holle vezelmembranen is essentieel, omdat de poriën kleiner moeten zijn dan wat hetgeen moet worden geblokkeerd. De meeste waterfilters gebruiken holle vezelmembranen met een poriegrootte van 0,1 of 0,2 micron (100 of 200 nanometer). Bij deze grootte zullen ze veilig protozoa en bacteriën blokkeren, Maar virussen zijn veel kleiner en kunnen nog door deze poriën heen. De kleinste virussen in water zijn 0,02 micron (of 20 nanometer).
De membranen die we gebruiken in onze LifeSaver-waterzuiveraars hebben een poriegrootte van ongeveer 15 nanometer of 0,015 micron en houden dus ook virussen tegen. Vergelijk de membranen met een tennisracket: regen (watermoleculen) kunnen er wel doorheen, maar de tennisbal (kleinste watergedragen virus) kan er niet doorheen.
Het mooiste aan het het gebruik van holle vezelmembranen is dat naarmate het filterpatroon meer water heeft gefilterd, de poriën beginnen te verstoppen met onder andere tegengehouden bacteriën, protozoa en virussen. Uiteindelijk zal elke porie verstopt zijn en kunnen zelfs watermoleculen er niet meer doorheen. Hoewel dit een nadeel lijkt voor jou als gebruiker (omdat je een vervangend filterpatroon moeten aanschaffen), is het een absoluut voordeel dat het product niet meer werkt. Immers er komt nooit vervuild water uit een LifeSaver-product. We noemen onze producten daarom FAILSAFE.
Absorptietechnologie: weet je nog die tweede methode die we noemden? Welnu, sommige waterzuiveraars vertrouwen op het gebruik van elementen om chemische reacties uit te voeren met verontreinigingen in het water. Zo'n element creëert effectief een aantrekkingskracht, een beetje zoals wanneer iemands haar wordt aangetrokken door een ballon vanwege statische elektriciteit. Terwijl het water er doorheen gaat, worden de verontreinigingen in het water naar het element getrokken en blijven eraan kleven. Daardoor gaat er alleen veilig water naar de gebruiker gaat. Dat is op korte termijn geweldig, maar helaas duurt het niet lang voordat het element zijn aantrekkingskracht verliest. Naarmate er meer en meer verontreinigingen aan het element blijven kleven, wordt het steeds minder effectief, vooral bij sterk vervuild of troebel water. Producten die deze technologie gebruiken, hebben dan ook moeite met 5 dagen testen met Type 3-water. En dit is ook vaak de reden waarom producten met absorptietechniek alleen de eerste 1 liter testen!
Er is echter nog een gevaar bij producten die gebruik maken van adsorptietechnologie. Zodra het element stopt met het aantrekken van de schadelijke verontreinigingen, is er geen fysieke barrière meer die de doorgang van vervuild water tegengaat. En als gebruiker kun je tot overmaat van ramp ook niet weten wanneer het element dat punt heeft bereikt!
Dit is de reden waarom in gebruiksaanwijzingen aangegeven staat dat uit 100 liter water de virussen worden verwijderd (helemaal niet veel) en/of wordt aangegeven het filterpatroon standaard om de paar maanden te vervangen. Hierdoor moet je als klant ofwel het aantal liters dat je drinkt bijhouden, of onthouden hoe lang het geleden is dat je het filterelement hebt vervangen. Niet erg praktisch en niet erg veilig.
Dus producten die adsorptiereacties gebruiken, zijn niet langdurig effectief. En als gebruiker krijg je geen signaal dat de zuiveraar is gestopt met doorgeven van enkel effectief gezuiverd water. Dus waarom gokken met je gezondheid als LifeSaver-waterzuiveraars met holle vezelmembranen levert, die uiteindelijk jou als gebruiker beschermen tegen het onverhoopt drinken van vervuild water?
TEN SLOTTE
Omdat onze producten ontwikkeld zijn voor gebruik door mensen in ontwikkelingslanden of na natuurrampen, moesten ze onderstaande kenmerken hebben:
- Moet draagbaar zijn
- Mag geen chemicaliën of elektriciteit nodig hebben
- Moet alle soorten micro-organismen (inclusief virussen) verwijderen
- Moet FAILSAFE zijn (laat nooit onveilig water door)
En vanwege de laatste twee punten zijn we er trots op zijn dat we de veiligste waterzuiveraars hebben die je kunt vinden.
Laten we je alleen met een laatste vraag die je na het lezen van het bovenstaande zelf kunt beantwoorden:
WAAROM RISICO NEMEN MET JE GEZONDHEID?
